"Obelgi darowane w prezencie"

Niedaleko Tokio żył wielki samuraj.
   Kiedy się zestarzał, poświęcił się nauczaniu młodych buddyzmu Zen.
   Mówiono jednak, że pomimo podeszłego wieku był w stanie pokonać 
   każdego przeciwnika.

Pewnego wieczoru odwiedził go młody wojownik zupełnie pozbawiony 
   skrupułów.
   Był on również znany ze swojej techniki prowokacji.
   Najpierw czekał na pierwszy ruch przeciwnika, a potem dzięki 
   wyjątkowej bystrości umysłu oceniał popełnione przez niego błędy i 
   przypuszczał nagły kontratak.
   Nigdy jeszcze nie przegrał żadnej walki.

Wiele słyszał o sławie samuraja i udał się na spotkanie z nim z 
   zamiarem pokonania go
   i umocnienia własnej reputacji.
   Pomimo protestów swoich uczniów stary samuraj przyjął wyzwanie 
   wojownika.
   Kiedy ludzie zgromadzili się na placu, młody człowiek zaczął obrażać 
   starego nauczyciela.

Rzucał w niego kamieniami, pluł mu w twarz, obsypywał obelgami jego 
   i jego przodków,
   nie przebierając w słowach. Przez wiele godzin robił wszystko co w 
   jego mocy,
   aby wyprowadzić samuraja z równowagi, ale starzec pozostał 
   niewzruszony.
   Pod wieczór porywczy wojownik wycofał się, wycieńczony i poniżony.
   Uczniowie, rozgoryczeni faktem,
   że ich nauczyciel nie zdołał odpowiedzieć na wyzwiska i prowokacje 
   młokosa, spytali:

- Jak mogłeś znosić takie upokorzenia?
   Dlaczego nie podjąłeś ryzyka, nawet gdybyś miał przegrać tę walkę?
   A ty nawet nie wyciągnąłeś miecza i pokazałeś się nam jako tchórz.

- Jeśli ktoś przychodzi do ciebie z podarunkiem i ty go nie 
   przyjmujesz,
   to do kogo wtedy należy ten prezent? - spytał samuraj.

- Do darczyńcy - opowiedzieli uczniowie.

- To samo dotyczy zawiści, złości i obelg - rzekł ich nauczyciel.
   Jeśli nie są przyjęte, pozostają własnością osoby,
   która nosi je w sobie.






ŹRÓDŁO